Manon Tonnaer-Nash jaagt haar dromen na

Ik heb met Manon afgesproken bij haar thuis in Sint Odiliënberg. Ze is vijf minuutjes later want ze neemt verse broodjes mee uit de supermarkt. Manon komt net terug van de yoga les die ze heeft gegeven. Dat ze geld verdient met het geven van yoga en mindfulness inspireert mij. Ze volgt haar hart en dat bewonder ik. Hier wil ik gedurende het interview dan ook meer van weten. Als ze het middageten heeft ingeslagen en thuis gearriveerd is, komt ze op me afgelopen: “Leuke trui!” Ze doelt op mijn lichtgroene trui met pinguïn print.

We lopen naar binnen. “Wil je wat eten en lust je een kopje thee? Ik maak verse gemberthee.” Manon blijkt dol op thee te zijn. Het is een van de dingen die ze linkt aan gezelligheid, net als wijn en eten. Ik drink graag een kopje met haar. Het huis van haar en haar man Edd maakt al meteen een hele positieve indruk op me. Ik heb de neiging om bij alles te zeggen: “oh, wat leuk!”. Na dit een paar keer gedaan te hebben, besluit ik me toch een beetje in te houden want anders blijf ik aan de gang. We blijken aardig dezelfde smaak te hebben.

Haar huis heeft een vrolijke en warme feeling. Zo staan er rondom de houten eettafel stoelen in allerlei vormen, kleuren en maten. Bovenop de tafel staat een vaasje met wilde bloemen aan de ene kant en een grote schaal met verschillende gekleurde kaarsen aan de andere. Een bijzonder meubelstuk in de woonkamer is een okergele stoel en daar tegenover zie ik een oude platenspeler in de kast staan met een aantal lp’s. De voorste is van Johnny Cash. De keuken heeft een landelijk gevoel met ouderwetse kookplaat, een grote witte wasbak met houten plank en een vintage ogende waterkoker.

Terwijl we bijten in een broodje praten we over wie Manon is en waarom ze doet wat ze doet. Ik ken  haar van de mindfulness lessen die ik af en toe bij haar volg. We hebben een paar keer wat gekletst maar kennen elkaar niet echt goed. Dit interview brengt daar al snel verandering in. Manon zit relaxed en met een glimlach tegenover me. Een van de redenen waarom ze zo rustig oogt, is omdat ze mindfulness tot haar levensstijl heeft gemaakt.

Dit houdt in dat ze zoveel mogelijk bewust in het hier en nu leeft. Dit doe je door met aandacht te kijken naar wat er binnenin jezelf en om je heen gebeurt. We hebben bijna allemaal wel eens de neiging om eindeloos te piekeren over het verleden en de toekomst. Maar het brengt je niks om hierin te blijven hangen en als het om de toekomst gaat, komen onze doemgedachten meestal niet uit. Door mindfulness stap je wat meer uit je hoofd en ín de Zijn-modus. Het is wel iets waar je in moet blijven investeren. Manon vergelijkt het met afvallen. Als je een tijdje probeert af te vallen, zal dit vast lukken. Maar zodra je weer hetzelfde gaat eten als eerst verval je in oude patronen en dan kom je ook weer aan. Als je niet meer bewust met mindfulness bezig bent, zul je ook weer sneller terugvallen in oude patronen zoals piekeren.

Manon werkt als reclasseringswerker. Bij de reclassering verdient ze haar hoofdinkomen en geeft ze allerlei gedragstrainingen om ervoor te zorgen dat gedetineerden niet meer met justitie in aanraking komen. Daarnaast geeft ze yoga en mindfulness les bij Body & Mind centrum Fitminds in Roermond. In eerste instantie twijfelde ze nog erg aan zichzelf en dacht ze dat ze niet geschikt zou zijn om mindfulness lessen te geven. Uiteindelijk ging ze toch overstag, met name omdat ze zelf zoveel baat bij Mindfulness had en deze passie graag met zoveel mogelijk mensen wil delen. Het delen biedt de mogelijkheid om anderen te inspireren en zelf ook weer geïnspireerd te worden.

Manon is lange tijd niet overtuigd geweest van haar eigen kunnen. Er kwam toch altijd weer het stemmetje naar voren dat zei: “ik denk niet dat ik dit kan.” Nu heeft ze meer vertrouwen in zichzelf en waagt ze graag een sprong in het diepe. Een zin die ze ooit in haar lessen gebruikte, komt van Pipi Langkous en gaat als volgt: “Dit heb ik nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Manon is er tegenwoordig voorstander van om gewoon te doen. Je hebt niks te verliezen.
Zo durft ze zich ook veel kwetsbaarder op te stellen dan voorheen. Dit zie je terug in haar lessen. Als ze even een minder goede dag heeft, vertelt ze dit gewoon tegen haar publiek zodat de mensen hier rekening mee kunnen houden. Dit zou ze jaren geleden niet hebben gedurfd.

Met het volgen van haar hart, heeft Manon in het verleden ook moeite gehad. Het was niet altijd gemakkelijk om bij zichzelf te blijven en te doen wat zij graag wilde. Als het om mindfulness en yoga gaat, had ze een hele andere mening dan haar vader. Haar vader vond dit in eerste instantie maar niks. Ze is toch blijven vast houden aan wat zij graag wil doen en daar is ze trots op. Alles waar Manon tot nu toe van gedroomd heeft op werkgebied, heeft ze waargemaakt. Nu wil ze zich binnenkort gaan richten op een yoga flow opleiding. De yogavorm die ze nu geeft, heet yogalates en is een complete workout, terwijl yoga flow een veel rustigere variant is. In de les staat de continue beweging van de ene yogahouding naar de volgende centraal. Dit in een rustige en zachte ‘flow’, ondersteund door je ademhaling. Manon gaat graag nieuwe uitdagingen aan. Omdat ze dit een beetje wil plannen, heeft ze besloten om zich vanaf nu elk jaar op een nieuw project te richten.

Manon houdt zich niet zo bezig met herinneringen en vindt het ook redelijk gemakkelijk om dingen los te laten. Als ik haar vraag naar een moment dat ze nog wel eens zou willen beleven, zou het die keer zijn dat ze met een vriendin in Thailand op een strandfeest was. Maar ze zou dit alleen willen herleven als de situatie precies hetzelfde zou zijn: in dezelfde periode, met dezelfde mensen en in dezelfde omgeving. Anders klopt het moment voor haar niet meer. Die avond in Thailand was voor haar een magic moment. Ze legt uit: “Het was een gevoel van zorgeloosheid, vrijheid en ‘wie kan me iets maken?’ Een gevoel dat eigenlijk niet te omschrijven is. Alles klopte. Puur leven en genieten. Op dat moment was dat alles wat telde. Dit is ook heel mindful nu ik er bij nadenk: in het moment leven.”

De tip die Manon nog wil geven aan mensen die er moeite mee hebben om te luisteren naar hun passies of dromen, is: “Zoek de stilte eens op om naar binnen te gaan. Ga dan op zoek naar waarom het voor jou zo moeilijk is  om vast te blijven houden aan jouw eigen behoeften of dromen. Ik denk dat datgene wat bij jou hoort hoe dan ook op jouw pad blijft komen. Als je het niet aan gaat, zal het in andere situaties blijven terug komen. Daar ben ik van overtuigd. Het zit in jezelf en het is een kwestie van open staan en ernaar luisteren. Dit werkt niet door constant door te rennen, maar door in de Zijn-modus te gaan in plaats van in de Doe-modus. Er zit ook nog verschil tussen luisteren naar emotie en intuïtie. Emoties zijn maakbaar. Die hangen samen met je denken. Intuïtie gaat dieper. Als de vraag "zal ik het niet toch doen?” constant terug komt dan is het eigenlijk onontkoombaar."